Brak produktów w koszyku.
Rooibos Chillout
Słodycz zaklęta w afrykańskim darze natury.
12,69 zł – 24,37 zł
Najniższa cena produktu w okresie 30 dni: 12,69 zł.
Co to jest Rooibos?
Jego obecność w Europie zawdzięczamy Benjaminowi Ginsbergowi. Był pochodzącym z Rosji kupcem herbacianym. Zauważył niezwykłą popularność naparu z herbaty rooibos w RPA i postanowił zająć się jego importem. Rooibos trafił na rynki europejskie w 1904 roku. Jednak prawdziwej popularności doczekał się dopiero w latach trzydziestych, gdy badania wykazały jego właściwości zdrowotne.
Afrykanerzy bez wahania nazywają rooibos narodowym napojem RPA. Mimo że jej historia młodsza jest od dziejów klasycznych herbat o całe tysiąclecia, nie warto jej ignorować. Zwłaszcza, że po prawdzie… to w zasadzie nie herbata. Czym jest więc Rooibos?
Nazywanie rooibosa herbatą przyjęło się zaś dzięki działaniom, które nazwalibyśmy współcześnie marketingiem…
Benjamin Ginsberg poszukiwał rośliny, która mogłaby posłużyć dla przygotowania napoju o właściwościach podobnych herbacie. Nie była to oczywiście altruistyczna idea. Ginsberg wiedział bowiem, że tańsza konkurencja dla sprowadzanej z Chin herbaty wstrząsnąć może rynkiem, zaś jego samego uczyni bajecznie bogatym. W swych wędrówkach po Czarnym Lądzie natrafił w końcu na plemiona, które spożywały napar przyrządzany z niezwykłego krzewu. Po kilku jego łykach znikało zmęczenie, po kilku kolejnych dało się zauważyć poprawę humoru i samopoczucia. Ginsberg trafił w dziesiątkę. Szybko zorganizował pierwsze transporty suszu rooibosa, które docierać zaczęły do Kapsztadu, a gdy tam okazały się komercyjnym hitem, kolejne partie zapełniły ładownie statków i wyruszyły w podróż na północ, ku europejskim wybrzeżom. Mimo że pierwsze transporty dotarły na Stary Kontynent już w 1904 roku, minąć musiały długie dziesięciolecia, by czerwony krzew zaskarbił sobie zaufanie konserwatywnych Europejczyków.
Tymczasem już w latach trzydziestych, okazało się, że krzewy Rooibosa, porastające dziko swe naturalne siedliska, nie wystarczą, by zaspokoić potrzeby coraz bardziej spragnionej czerwonego napoju klienteli. Z pomocą przyszedł na szczęście pewien francuski botanik, który opracował specjalną metodę uprawy dzikiej podówczas rośliny. Nie zrobił tego zresztą zupełnie samodzielnie. W sukurs przyszli mu emigranci chińscy, którzy swym doświadczeniem w uprawie herbaty wsparli wiedzę młodego Francuza. Efekt był piorunujący. W połowie lat czterdziestych ubiegłego wieku Rooibosa uprawiano już tak intensywnie, że rynek (mimo, że zwiększał się z roku na rok) nie był w stanie wchłonąć całej produkcji. Ceny spadły tak nisko, że omal nie skończyło się to katastrofą. Od tego czasu, rząd południowoafrykański, pragnąć uniknąć podobnej sytuacji. Trzyma on pod swymi skrzydłami całą produkcję czerwonego krzewu, ograniczając ją do zaledwie kilku regionów RPA.
Rooibos- czerwony krzew spod Kapsztadu
Rooibos to słowo pochodzące z języka Afrikaans, w którym to oznacza po prostu „czerwony krzak”. Nazywa się tak krzew porastający góry Cedarberg wznoszące się niedaleko Kapsztadu (lub jak wolą niektórzy Cape-Town) w Republice Południowej Afryki. Ta dorastająca do dwóch metrów roślina upodobała sobie tereny, na których inne okazy fauny nie radzą sobie zbyt dobrze i w zasadzie nie chcą się szczególnie zadomawiać.
Czerwonokrzew jest bardzo odporny, z łatwością znosi niedobory składników odżywczych i wody, oraz trudne warunki atmosferyczne. Tereny, na których istnieją plantacje, są jednocześnie naturalnym miejscem występowania rośliny. Jest ona ewolucyjnie przystosowana do trudnych warunków i nie wymaga sztucznego nawożenia oraz chemicznej ochrony przed szkodnikami. Dzięki temu napar rooibosa jest zdrowy i pozbawiony szkodliwych substancji.
„Herbata” Rooibos w smaku jest niezwykle delikatna nawet przy dłuższym parzeniu. Jej łagodny charakter podkreśla niezwykły, miodowy zapach i aksamitna, lekko oleista konsystencja.
Właściwości herbaty rooibos
Mimo trudnych warunków wzrostu Rooibos-owi udaje się magazynować w swych liściach niezwykle pożyteczne substancje. Zawiera wiele przeciwutleniaczy, a także fosfor, miedź, potas, wapń oraz żelazo. Według niektórych lekarzy, zawarte w nim flawonoidy mogą zapobiegać arteriosklerozie czy artretyzmowi. Doskonale działa również na układ trawienny, usprawniając przemianę materii. Polecany jest także osobom borykającym się z problemami skórnymi – trądzikiem, egzemą i alergiami. Niewątpliwą zaletą Rooibos jest też wysoka zawartość witaminy C, dlatego poleca się go w stanach obniżonej odporności, czy wspomagająco przy leczeniu przeziębień.
Czerwonokrzew nie zawiera kofeiny, może być zatem podawany zarówno dzieciom, jak i kobietom w ciąży oraz karmiącym piersią. W przypadku tych ostatnich, picie naparu może nawet wspomagać laktację.
A smak naparu rooibos? Tu zaznaczyć trzeba, że roobios nie zawiera nie tylko kofeiny, ale także garbników. To substancje, które klasycznym herbatom nadają charakterystyczny posmak goryczy. Jego smak jest dzięki temu łagodny, z lekka miodowy i przyznać trzeba, bardzo oryginalny.
Jak parzyć herbatę rooibos?
Aby w pełni docenić smak i aromat Rooibosa, zaleca się zaparzanie 1 – 2 łyżeczek suszu na szklankę. Do jej przygotowania nadaje się zarówno czajniczek, jak i zaparzaczka. Zaleca się jednak używanie filtra zamiast sitek – drobne igiełki suszu potrafią się przedostać przez najmniejsze nawet oczka. Papierowy filtr ułatwi uzyskanie najbardziej klarownego napoju.
Rooibosa należy zaparzać od 3 do nawet 5 minut. Długi kontakt z gorącą wodą nie wpływa negatywnie na smak i aromat, napar będzie nabierał wyłącznie mocy.
Co więcej, susz doskonale znosi bardzo wysokie temperatury. Nawet dopiero przy ich wykorzystaniu uwalnia pełny bukiet smaku i zapachu. Spotkać się można wręcz z opiniami, że wstawienie czajnika tuż po zalaniu wrzątkiem do gorącego piekarnika pozwoli uzyskać lepszy efekt. Jedną porcję herbaty można parzyć kilkukrotnie, liście będą za każdym razem uwalniały równie intensywną esencję, o głębokim kolorze palonej cegły.
Dla poszukiwaczy nowych, herbacianych doznań proponujemy inny sposób na Rooibos – Roipresso! Czy da się zrobić espresso z herbaty? Karl Pretorius, mieszkaniec ojczyzny czerwonokrzewu udowodnił, że tak i to ze wspaniałym skutkiem. Zastąpił mieloną kawę suszem Rooibos. Napar do złudzenia przypomina tradycyjne espresso, zarówno konsystencją, jak i charakterystyczną pianką. Roipresso można przygotować w domu, z pomocą zwykłego ekspresu ciśnieniowego. Taka „mała czarna” nie zawiera kofeiny, więc z powodzeniem można raczyć się nią nawet wieczorem.
Herbata sprawdzi się również w upalne dni jako IceTea. Należy zalać litrem wrzątku trzy łyżki suszu i pozostawić do zaparzenia. Przecedzony napar ostudzić, dodać łyżkę miodu oraz sok z połowy cytryny. Gotowy napój odstawiamy do lodówki lub dodajemy kostki lodu. Herbaciane orzeźwienie gotowe!
Czy wiesz, że…
… w Niemczech Rooibos zwany bywa herbatą masajską lub buszmeńską? Oczywiście oba te ludy żyją w zupełnie innych regionach Czarnego Kontynentu i o czerwonym krzewie nigdy nie słyszały.
Wiele osób myli też Rooibos z czerwoną herbatą Pu-erh. Gatunki te mają jednak zupełnie inne pochodzenie, smak oraz właściwości.
